ခ်စ္သူဘဝ။။ အလကားေနရင္း အၾကည့္ခ်င္းဆံု၏။
ခ်စ္သူဘဝ။။ အလကားေနရင္း ခ်စ္သူကို တမ္းတ၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ ခ်စ္သူကို တမ္းတေသာ္လည္း အလကားျဖစ္၏။
ခ်စ္သူဘဝ။။ ကေလး ဘယ္ႏွေယာက္ယူလိုက္မည္ဟု စိတ္ကူး၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ စိတ္ကူးသည့္အတိုင္း ကေလး မယူျဖစ္ခဲ့ရင္ အေကာင္းသားဟု ေတြး၏။
ခ်စ္သူဘဝ။။ ကိုယ္ပိုင္ဆုိင္သမွ် သူ႕အားေပးလို၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ ကိုယ္ပိုင္ဆုိင္သမွ် ဘဏ္တြင္ တိတ္တိတ္ေလး ထားလို၏။
ခ်စ္သူဘဝ။။ မႊန္ေနေသာ္လည္း ကိစၥမရွိဟုဆုိ၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ ကိစၥရွိမွ မႊန္၏။
ခ်စ္သူဘဝ။။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဖုန္းေျပာပါက တိုးတိုးေလး ေျပာ၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ ဖုန္းထဲမွ ေအာ္လိုက္ရသည္ကိုပင္ အားမရ။
ခ်စ္သူဘဝ။။ ခ်စ္သူ႕အေၾကာင္း ကဗ်ာေရးဖြဲ႕၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ ကဗ်ာေရးသူ ငစႏူ။
ခ်စ္သူဘဝ။။ သူငိုလွ်င္ ကိုယ္လိုက္ငို၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ သူငိုလွ်င္ TV အစီအစဥ္ေတြ ေကာင္းၿပီ။
ခ်စ္သူဘဝ။။ သူ႕ေမြးေန႕ကို အလြတ္ရ၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ ကိုယ့္ေမြးေန႕ကိုပင္ အလြတ္မရ။
ခ်စ္သူဘဝ။။ လူေတာထဲတြင္ လက္ခ်င္းခ်ိတ္၍ သြားေလ့ရွိ၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ လူေတာထဲတြင္ မ်က္ေစာင္းခ်င္းခ်ိတ္၍ သြားေလ့ရွိ၏။
ခ်စ္သူဘဝ။။ အစာစားလွ်င္ ခြံ႕ေကြ်းမွ ႀကိဳက္၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ အစာစားလွ်င္ ဇြန္းကိုင္လိုက္မွာ ေၾကာက္၏။
ခ်စ္သူဘဝ။။ အခ်စ္သီခ်င္းမ်ားသာ နားေထာင္၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ ကက္ဆက္အေၾကာင္းသာ ေျပာ၏။
ခ်စ္သူဘဝ။။ ခ်စ္သူ လုပ္သမွ် စိတ္ဝင္စား၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ လူေပါင္းမွားခဲ့သည့္အတြက္ ရင္ထုမနာ ျဖစ္၏။
ခ်စ္သူဘဝ။။ ခ်စ္သူအေၾကာင္းသာ ေျပာ၏။
အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ။။ သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ရာ အေၾကာင္းသာ ေတြး၏။
(ဟာသသက္သက္ အေနနဲ႕ ေဖာ္ျပထားတာပါ... ဖတ္ဖူးၿပီးသားလဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္... ကြန္ျပဴတာထဲမွာ သိမ္းထားတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာေနပါၿပီ... ဘယ္က ကူးထားလုိက္မွန္းေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး.... အဲ... သယ္ရင္းမ်ား... ဟာသေနာ္... အဲလိုေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႕.... :D)
သမုဒၵရာေတြ ျခားေနၿပီး
ေန႕ေတြလဲ
တစ္ေန႕ၿပီး တစ္ေန႕
ငါလဲ တေျဖးေျဖးနဲ႕ ၾကာေလ ရူးသြပ္ေလပါပဲ…
မင္းရဲ႕ အသံကို ဖုန္းထဲကေန ၾကားေနရေပမယ့္
ငါ့ရဲ႕ နာက်င္မႈေတြက ေလ်ာ့နည္းမသြားဘူး…
ရပ္တန္႕မသြားဘူး…
တကယ္လို႕ မင္းကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဆံုေတြ႕ခြင့္
ဘယ္ေတာ့မွ မရေတာ့ဘူးဆုိရင္
ငါေျပာႏုိင္တာက ငါရဲ႕နာက်င္မႈေတြကလဲ
အၿမဲထာဝရ ခံစားသြားရမွာပါပဲ…
မင္း… ဘယ္ကိုပဲသြားသြား
ဘာေတြကိုပဲလုပ္လုပ္
ဒီေနရာေလးကေနပဲ မင္းကို ေစာင့္ေနမွာပါ…
ငါ့ရဲ႕ အသဲေတြ ဘယ္ေလာက္ကြဲအက္ပါေစ
ဘယ္ေလာက္ပဲ ခံစားရ ခံစားရ
မင္းကို ငါေစာင့္ေနမွာပါ….
အခ်ိန္တိုင္း မင္းရဲ႕အေၾကာင္းကို
ငါရေအာင္ေတြးေနမွာပဲ
အဲဒီအေတြးေတြဟာ ငါ့ရဲ႕ အမွန္တရားပါ…
မင္း ငါ့အနားမရွိတဲ့ အခိုက္မွာ
မင္းရဲ႕ ရယ္ေမာသံေတြလဲ ျပန္ၾကားေယာင္မိတယ္…
မ်က္ရည္ဆိုတဲ့ အရာနဲ႕လဲ ရင္းႏွီးခြင့္ရခဲ့ၿပီ
မ်က္ရည္ကိုလဲ ျမည္းစမ္းဖူးသြားၿပီ…
မင္းနဲ႕ မေတြ႕ရပါလား အခ်စ္ရယ္…
မင္းက ငါ့ကို ရူးသြပ္ေအာင္ ျပဳစားသြားတယ္
မင္းေၾကာင့္ ငါအသက္ရွင္ေနတာပါ
ငါတုိ႕ရဲ႕အခ်စ္ေတြေၾကာင့္ ငါဘယ္ေလာက္ ရွင္သန္လာတယ္
အသက္ရွင္ဖုိ႕ ျဖစ္လာတယ္ဆုိတာ
ငါကိုယ္တုိင္ေတာင္ အံ့ၾသမိတယ္
ေနာက္ဆံုးမွာ မင္းနဲ႕ငါ အတူရွိရမယ္..
အဲဒီအခြင့္အေရးကို ငါရအာင္ယူမယ္…
မင္း… ဘယ္ကိုပဲသြားသြား
ဘာေတြကိုပဲလုပ္လုပ္
ဒီေနရာေလးကေနပဲ မင္းကို ေစာင့္ေနမွာပါ…
ငါ့ရဲ႕ အသဲေတြ ဘယ္ေလာက္ကြဲအက္ပါေစ
ဘယ္ေလာက္ပဲ ခံစားရ ခံစားရ
မင္းကို ငါေစာင့္ေနမွာပါ….
Oceans apart day after day
And I slowly go insane
I hear your voice on the line
But it doesn't stop the pain
If I see you next to never
How can we say forever
Wherever you go
Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes
Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you....
I took for granted, all the times
That I though would last somehow
I hear the laughter, I taste the tears
But I can't get near you now
Oh, can't you see it baby
You've got me goin' CrAzY
Wherever you go
Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes
Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you
I wonder how we can survive
This romance
But in the end if I'm with you
I'll take the chance
Oh, can't you see it baby
You've got me goin' cRaZy
Wherever you go
Whatever you do
I will be right here waiting for you
Whatever it takes
Or how my heart breaks
I will be right here waiting for you....
(နာမည္ႀကီး အဆိုေတာ္ Richard Marx ဆိုထားတဲ့ Right Here Waiting ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကို ခံစားၿပီး ေရးဖြဲ႕ထားတာပါ… ခံစားမႈ သက္သက္ပါ… ေရးဖြဲ႕သူက ကြ်န္ေတာ္ မဟုတ္ဘူးဆုိရင္ အ့ံၾသၾကမလား မသိဘူး… ေရးတဲ့သူက ကြ်န္ေတာ့္ ခ်စ္သူပါ… ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို ေရးလာတဲ့ စာထဲမွာ ဒီသီခ်င္းေလးက သူ အရမ္းႀကိဳက္ၿပီး ခံစားရလို႕ ခ်ေရးလုိက္တာပါတဲ့… ကြ်န္ေတာ္လဲ သူ႕ကို ေျပာၿပီး Blog မွာ တင္လုိက္တာပါ… သီခ်င္းေလးကို အားလံုး နားေထာင္ဖူးၾကမယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္… ကြ်န္ေတာ့္ Blog ကို ဝင္လိုက္တာနဲ႕ ဒီသီခ်င္းေလး နားေထာင္ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္… မူရင္း အဂၤလိပ္စာသားပါ တင္ေပးထားပါတယ္… သီခ်င္းေလးရဲ႕ mp3 file ကို လုိခ်င္တယ္ဆိုရင္ (Internet Download Manager Software နဲ႕ Mozilla Firefox သံုးတယ္ဆုိရင္) ကြ်န္ေတာ့္ Blog မွာပဲ Download ရယူႏုိင္ပါတယ္... အဲဒါေတြ မသံုးဘူးဆုိရင္ေတာ့ ဒီကို သြားၿပီး Download ခ်ႏုိင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား... ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ ၾကပါေစ…)
( အဲဒီစာမ်က္ႏွာထဲမွာ ေရးထားတာကေတာ့…. )
အဲဒီ စာမ်က္ႏွာထဲမွာ သူဟာ ကိုမာ(Coma) ျဖစ္ေနတယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း ေရးထားပါတယ္။ သူ႕အိမ္က ကြ်န္မကို အေၾကာင္း ၾကားလုိက္တာပါ။ ဒီအေၾကာင္းကို သိသိခ်င္းမွာ အရမ္းကို တုန္လႈပ္ ေျခာက္ျခား သြားခဲ့ရတယ္။ ကြ်န္မဟာ အိမ္ထဲကို ခ်က္ခ်င္း ေျပးဝင္သြားၿပီး သူ႕ဆီလုိက္သြားဖုိ႕ အတြက္ ကြ်န္မရဲ႕မိဘေတြကို ခြင့္ေတာင္းခဲ့တယ္။ ကြ်န္မကို ခ်စ္ၾကတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးဟာ ကြ်န္မရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္ကို (ဆမ္ရဲ႕ အေျခအေနကိုလဲ သိလုိက္တဲ့အတြက္) လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့အျပင္ ေလယာဥ္ လက္မွတ္ပါ စီစဥ္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကံေကာင္းတာက ေနာက္ဆံုးထြက္မယ့္ ေလယာဥ္ကို မွီလုိက္တာပါပဲ။
ဆမ္တို႕ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ သူရွိတဲ့ ေဆးရုံကို ကြ်န္မ အရင္ဆံုးသြားခဲ့တယ္။ ကြ်န္မေလ သူ႕ကို အရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနခဲ့တယ္။ အရမ္းလဲ စိုးရိမ္ခဲ့ရတယ္။ သူ… အဆင္မွ ေျပပါ့မလား။
ဆမ္ရွိတဲ့ အခန္းကို ဝင္လုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံေတြ အရမ္း ျမန္လာၿပီး ရင္ဘတ္ တစ္ခုလံုး ေျဗာင္းဆန္သြားပါတယ္။ သူ႕တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ပတ္တီးေတြ အျပည့္ စည္းထားရတယ္။ ကြ်န္မအရမ္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရသလို သူ႕ကိုလဲ အရမ္း သနားပါတယ္။ သူ ဒီလုိျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းကို သူ႕အေမက ကြ်န္မကို ေျပာျပတယ္။ “သူ႕ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ကို ကိုင္ၿပီး စာေရးေနရင္းနဲ႕ လမ္းျဖတ္ကူးလုိက္တာ ကားတုိက္ခံရတာ”တဲ့။ အဲဒီ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္က အခု ကြ်န္မဆီ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ကြ်န္မ ဖြင့္ဖတ္လုိက္တယ္။ ပထမဆံုး စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးထားတာ ကေတာ့…….
စက္တင္ဘာ (၁၇) ၂ဝဝ-
(ဒီေန႕ဟာ ကြ်န္မ ဒီၿမိဳ႕ေလးနဲ႕ သူ႕ကို ခြဲခြာ သြားတဲ့ေန႕ပဲဆုိတာ ကြ်န္မ ေတြးလုိက္မိတယ္။)
ေအာက္မွာ ေရးထားတာ ေတြကေတာ့…….
ဒီေန႕ ကက္ဟာ ငါ့ကိုထားၿပီး ထြက္သြားၿပီ။ သူဒီလို ထြက္သြားတဲ့ အတြက္ သူ႕ကို စိတ္ဆိုးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလယာဥ္ကြင္းကို ငါ မသြားခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါမေနႏုိင္ခဲ့ဘူး။ ငါ့အျပစ္ကို ဝန္ခံဖုိ႕ အတြက္နဲ႕ သူမကို ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ေျပာျပဖုိ႕ အတြက္ သူမဆီကို လုိက္သြားသင့္ေပမယ့္ အရမ္းကို ေနာက္က်သြားခဲ့ၿပီ။ အခုေတာ့ ငါ အရမ္းကို ခံစားေနရၿပီေလ။ သူနဲ႕ တူတူရွိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ငါ ဘယ္လိုမွ ေမ့ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူနဲ႕အတူ လုိက္သြားႏုိင္ဖုိ႕ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။ ကက္ကို ငါ အရမ္း ခ်စ္တယ္….
ဆမ္ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီကို ဖတ္ေနရင္း ကြ်န္မရဲ႕ မ်က္ဝန္းမွ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာပါတယ္။ ကြ်န္မ ထြက္သြားတဲ့ေန႕ကစၿပီး သူ ဒိုင္ယာရီေတြကို စေရးခဲ့တယ္ ဆုိတာလဲ သိလုိက္ရသလို သူ႕အေပၚလဲ အရမ္း သနားခဲ့ရပါတယ္။ ပိုၿပီး ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာက သူလဲ ကြ်န္မကို ခ်စ္ေနတာ ကြ်န္မ မသိခဲ့တာပါပဲ။ စာရြက္ေတြ လွန္ဖတ္ေနရင္း ေနာက္ဆံုး စာမ်က္ႏွာကို ေရာက္လာပါတယ္။
မတ္ (၂၆) ၂ဝဝ-
ငါ့ရဲ႕ အျပစ္ေတြကို ဝန္ခံဖုိ႕ အတြက္ ကက္သရင္းနဲ႕ အရမ္း ေတြ႕ခ်င္ေနၿပီ။ သူနဲ႕ေတြ႕ဖုိ႕ မေစာင့္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ သူလဲ ငါ့ကို ျမင္ရင္ ဝမ္းသာမွာပဲေလ။ ကက္သရင္းေရ.. အရမ္း လြမ္းတယ္ကြာ။ အခုအခ်ိန္မွာ ကက္သရင္းသာ ငါ့အနား ေရာက္လာၿပီး ငါ့ကို ေပြ႕ဖက္ထားမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိမ့္မလဲ။ ေနာက္ၿပီး ငါနဲ႕ ေဝးရာကို ဘယ္ေတာ့မွ ထြက္မသြားေတာ့ဘူးဆိုရင္
ဆမ္ေရးထားတဲ့ ဒုိင္ယာရီဟာ အဲဒီေနရာမွာ ရုတ္တရက္ ရပ္သြားပါတယ္။ ဒီစာ ေရးေနတံုး သူဘာေတြ ဆက္ျဖစ္ခဲ့လဲ ဆိုတာ ကြ်န္မျဖင့္ ေတြးေတာင္ မေတြးရဲပါဘူး။ သူ႕ကို တခ်က္ ငဲ့ၾကည့္လုိက္မိတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ကြ်န္မရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚကို မ်က္ေရေတြ ဒလေဟာ စီးက် လာပါေတာ့တယ္။ ကြ်န္မ သူ႕ရဲ႕ လက္ကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္။ ဟိုအရင္ အခ်ိန္ေတြက ကြ်န္မဟာ သူနဲ႕အတူ ဒီလိုမ်ဳိး အတူတူ ရွိေနဖုိ႕ ဆုေတာင္း ခဲ့တာေပါ့။ အခုေတာ့…
ကြ်န္မ ရင္ထဲမွာ တစစ္စစ္နဲ႕ နာက်င္ လာပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ကို ျပန္ဖြင့္ၿပီး ဖတ္မိတယ္။ ေနာက္ပိုင္း စာမ်က္ႏွာေတြ ကေတာ့ ဘာမွ မေရးထားပါဘူး။ ဒီလို ၾကည့္ေနတံုးမွာ စာအုပ္ထဲက စာတစ္ေစာင္ ထြက္က်လာပါတယ္။ စာအိတ္ေပၚမွာ ကြ်န္မ နာမည္ ေရးထားတယ္။ စာက ကြ်န္မဆီကို ေရးထားတဲ့စာပါ။ စာကို ကြ်န္မ ဖြင့္ဖတ္လုိက္တယ္…
ခ်စ္ရတဲ့ ကက္ေရ…
ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီးသြားရင္ စာအုပ္ရဲ႕ က်န္တဲ့ တစ္ဝက္ကို ကက္အေနနဲ႕ ေရးေစခ်င္တယ္။ ကက္ေရ.. မင္းကို အရမ္း လြမ္းတယ္ကြာ။ ကက္.. မင္းကို ကိုယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ။ ကက္ ကိုယ့္ကို ဖုန္းဆက္တုိင္း ကိုယ္နဲ႕ လြဲေနတာ ကိုယ္ တကယ္ကို အလုပ္ ရွဳပ္ေနလုိ႕ပါ။ ကုိယ္ အခု အလုပ္ လုပ္ေနပါၿပီ။ ေက်ာင္းလဲ ၿပီးေတာ့မယ္။ မင္းဆီကို အေရာက္လာၿပီး မင္းကို အံ့ၾသသြားေစခ်င္လုိ႕ မင္းကို မေျပာပဲ ေနခဲ့တာပါ။ မင္းကို ေတြ႕ဖုိ႕ ကိုယ္ မေစာင့္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒီ ၂ႏွစ္ဆုိတဲ့ အခ်ိန္ အတြင္းမွာ မင္းရဲ႕လိပ္စာကို ကိုယ္ တကယ္ မသိခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီ အတြက္ ကိုယ္ တကယ္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ မင္းရဲ႕ ေဆြမ်ဳိး သားခ်င္းေတြ ဆီမွာလဲ ကိုယ္ လုိက္စံုစမ္း ခဲ့ပါတယ္။ မင္းဆီက လာတဲ့ အီးေမးလ္ ေတြကိုလဲ ျပန္ပို႕ဖုိ႕ ကိုယ္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ အဆင္မေျပလို႕ မပို႕ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ မင္းကို ကုိယ္က ဂရုမစိုက္လုိ႕ ဒီလုိလုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မင္း အဲဒီလို ယူဆသြားမွာကို ကို အရမ္း ေၾကာက္ခ့ဲပါတယ္။ တကယ္ပါ။ တကယ့္ကို ကိုယ္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ဟာ မင္းကို စေတြ႕တဲ့ေန႕ ကတဲက ခ်စ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္တို႕ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ေမတၱာ ပ်က္စီးသြားမွာ စိုးလုိ႕ ကိုယ္ ဖြင့္မေျပာခဲ့ဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မင္းက ကိုယ့္အေပၚကို သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ အျဖစ္နဲ႕တင္ မဟုတ္ပဲ အစ္ကို တစ္ေယာက္လိုပါ သေဘာထားခဲ့တယ္။ အဲဒီထက္ မပိုခဲ့ဘူးလို႕ ကိုယ္ ထင္ခဲ့တယ္။ ကက္ရယ္.. မင္းကို ကိုယ္ ခ်စ္တယ္။ အရမ္းကို ခ်စ္ပါတယ္ ကက္ရယ္…။ မင္းနဲ႕ တူတူ ရွိေနဖုိ႕ အရာရာကို ကိုယ္ စြန္႕လႊတ္ ႏိုင္ပါတယ္….
စာကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ဆမ္နဲ႕ တြဲခ်ိတ္ထားတဲ့ ကိရိယာေတြ ဆီကေန အခ်က္ေပး အသံေတြ ၾကားလိုက္ရတယ္။ ကြ်န္မ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေအာင္ တုန္လႈပ္သြားခဲ့တယ္။ စာအုပ္ကို ပစ္ခ်ၿပီး သူ႕ဆီ ေျပးသြားမိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ နပ္စ္မေလးေတြကို အကူအညီ ေတာင္းဖုိ႕ ေအာ္ေခၚ ေတာ့တာပါပဲ။
“ဆမ္ရယ္… ကက္နဲ႕ တူတူေနေပးပါ… တူတူေနပါေနာ္… ကက္ကို မထားခဲ့ပါနဲ႕… ေနာ္… မထားသြားပါနဲ႕… ဆမ့္ကို ကက္ အရမ္း ခ်စ္ပါတယ္ ဆမ္ရယ္…”
ကြ်န္မ အရူး တစ္ေယာက္လုိ ေအာ္ဟစ္ ငိုယိုေနမိတယ္။ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနတဲ့ အထိေပါ့။ ကြ်န္မေလ သူ႕ကို မေသေစခ်င္ဘူး။ ကြ်န္မကို ထားသြားတာကို မလုိခ်င္ဘူး။ ကြ်န္မ ေဘးနားမွာ သူရွိေနၿပီး ဒီအျဖစ္ အပ်က္ေတြဟာ အိမ္မက္ေတြပါလုိ႕ ေျပာေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္.. ဒါေတြဟာ အိပ္မက္ေတြ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ တကယ္ ျဖစ္ပ်က္ေနတာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ တကယ္ ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ က်န္တဲ့ ဘဝ ေန႕ရက္ေတြကို က်န္တဲ့ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ တစ္ဝက္နဲ႕အတူ ျဖတ္သန္း ရေတာ့မယ္။ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ကြ်န္မရဲ႕ ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဒိုင္ယာရီေတြ ေရးသြားမွာပါ။ ေရးရင္းနဲ႕ စာအုပ္ ကုန္သြားလို႕ ေနာက္တစ္အုပ္နဲ႕ ထပ္ေရးမယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွပဲ ဒီစာအုပ္ အေဟာင္းေလးေလာက္ အဓိပၸါယ္ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီ စာအုပ္ေလး ထဲမွာ ဆမ္ရဲ႕ အေငြ႕ အသက္ေတြ စီးဝင္ ေနတယ္ေလ။ ကြ်န္မ သူ႕ကို အၿမဲတမ္း သတိရေနမွာပါ။ ကြ်န္မအတြက္ အေကာင္းဆံုး သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ခဲ့တာေတြ၊ ကြ်န္မရဲ႕ အခက္အခဲ ေတြကို အၿမဲတမ္း ေျဖရွင္း ေပးခဲ့တာေတြ၊ ကူညီ ေဖးမခဲ့တာေတြ၊ ေစာင့္ေရွာက္ ေပးခဲ့တာေတြကို ကြ်န္မ ဘယ္လိုမွ ေမ့လုိ႕ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူလဲ ကြ်န္မကို အရမ္း ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကြ်န္မ သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႕ကို ကြ်န္မ အနားကေန ထြက္ခြာ မသြားေစခ်င္ပါဘူး။ သူ႕ကို ကြန္မ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူဟာ ကြ်န္မဘဝရဲ႕ အေရး အပါဆံုးသူ တစ္ေယာက္ပါ။ ကြ်န္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ေတြထဲက အေကာင္းဆံုးေသာ သူငယ္ခ်င္းလဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါအျပင္ အခ်စ္ဆံုးေသာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မတုိ႕ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းကေန အခ်စ္ဆံုး ခ်စ္သူေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖုိ႕ ေနာက္က်သြားပါၿပီ။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူလဲ ကြ်န္မကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္။ ကြ်န္မကလဲ သူ႕ကို အရမ္းခ်စ္တယ္။ ကြ်န္မတုိ႕ရဲ႕ သန္႕ရွင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အခ်စ္ကို အၿမဲတမ္း အမွတ္ရေနမွာပါ။ ဆမ္ တစ္ေယာက္ ေကာင္းကင္ဘံုမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလုိ႕ ကြ်န္မ ဆုေတာင္း လုိက္ပါတယ္။ တကယ္ပါ…။ ကြ်န္မေလ… သူ႕ကို အရမ္း ခ်စ္ပါတယ္…....။။
(အနီးစပ္ဆံုး အဓိပၸါယ္ တူေအာင္နဲ႕ ဖတ္လုိ႕ အဆင္ေျပေအာင္ ျပန္ဆုိ ထားပါတယ္... မူရင္း ဝတၳဳတိုေလးကို ဒီမွာ သြားေရာက္ ဖတ္ရွဳႏုိင္ပါတယ္... မူရင္းအဓိပၸါယ္နဲ႕ အလြန္ ကြဲလြဲေနပါက ဘာသာ ျပန္ဆုိသူ ကြ်န္ေတာ္ မုိးေသာက္(ရွမ္းေလး)ရဲ႕ အားနည္းခ်က္သာ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ... ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာတရားက အရမ္း ေလးနက္ပါတယ္။ မွ်ေဝ ခံစားႏုိင္ၾကပါေစ….)
(“When Friendship Turns to Love” ဆိုတဲ့ ဝတၳဳတုိေလးကို ႀကိဳးစားၿပီး ဘာသာ ျပန္ထားတာပါ… ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္…)
ကြ်န္မရဲ႕ ဇာတိၿမိဳ႕ေလးကို ခြဲမသြားခ်င္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ဆုိေတာ့ ေမြးကတဲက ဒီမွာပဲ အေျခခ်မယ္လို႕ စိတ္ကူးထားတာပါ။ ဒီၿမိဳ႕ေလးမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္မေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းနဲ႕ ေဆြမ်ဳိး သားခ်င္းေတြကိုလဲ မခြဲခြာခ်င္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ကြ်န္မရဲ႕ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း ဆမ္ျမဴရယ္ကိုေပါ့။
ဆမ္နဲ႕ ကြ်န္မက မူလတန္း ေက်ာင္းတက္စဥ္ ကတဲက ခင္မင္ခဲ့ၾကတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ သူနဲ႕ ကြ်န္မ စေတြ႕ခဲ့တဲ့ေန႕ေလးကို အခုထိ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီေန႕က ပထမတန္း စတက္တဲ့ ပထမဆံုးေန႕ေပါ့။ ကြ်န္မတို႕ ၂ေယာက္က အတန္းတူတယ္ေလ။ အဲဒီေန႕က ကြ်န္မေဘာပင္ေလး ျပဳတ္က်သြားေတာ့ ခံုေအာက္ကိုဝင္ၿပီး ေကာက္လုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆမ္နဲ႕ ကြ်န္မ ေခါင္းခ်င္း တုိက္မိသြားတယ္။ သူကလဲ ကြ်န္မ ေဘာပင္ေလးကို ေကာက္ေပးမလုိ႕ ခံုေအာက္ကို ဝင္လုိက္တာ။ တုိက္တုိက္ ဆုိင္ဆုိင္ပါပဲ။ အဲဒီ မေတာ္တဆ ျဖစ္ရပ္ကေလးကေန သူနဲ႕ကြ်န္မက အရမ္းခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္လာၾကတာေပါ့။ ကြ်န္မတို႕ ေန႕လည္စာလဲ တူတူစားခဲ့ၾကတယ္။ စကားေတြလဲ အမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ အရမ္း ခင္မင္ခဲ့ၾကၿပီး သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ခင္မင္ခဲ့ၾကသလဲ ဆုိရင္ ကြ်န္မဟာ မိသားစုနဲ႕ တူတူရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ေလာက္ နီးပါး ဆမ္နဲ႕ တူတူရွိခဲ့တယ္။ သူဟာ ကြ်န္မအတြက္ အစ္ကို တစ္ေယာက္လိုလဲ အားကိုးရတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ ျပသနာတုိင္း နီးပါးကို သူပဲ ေျဖရွင္းေပးခဲ့တယ္။ ကြ်န္မကလဲ သူ႕ကို ေတာ္ေတာ္ မွီခိုခဲ့ပါတယ္။ ဆမ္ကလဲ ကြ်န္မကို သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္လိုေရာ၊ ညီမေလး တစ္ေယာက္လိုပါ ခ်စ္ရွာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကို စေတြ႕ကတဲက ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ ကြ်န္မ ခံစားခ်က္ကို သူမသိပါဘူး။ ကြ်န္မကို ညီမေလး တစ္ေယာက္လိုပဲ သေဘာ ထားေနတာဟာ ကြ်န္မရဲ႕ စိတ္ ခံစားခ်က္ကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ ကြ်န္မ ခံစားခဲ့ရတယ္။
၆တန္း ေရာက္တဲ့ႏွစ္မွာေတာ့ ကံၾကမၼာဟာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။ ဒီ ၅ႏွစ္အတြင္းမွာ ကြ်န္မတို႕၂ေယာက္ဟာ မယံုၾကည္ ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အခ်ိန္ေတြကို အတူတူ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတယ္။ အခု ႏွစ္မွာေတာ့ အရာအားလံုးဟာ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ သူနဲ႕ေဝးရာကို ကြ်န္မ ထြက္သြားရေတာ့မယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္မအတြက္ တစ္စိမ္းျပင္ျပင္ ကမာၻတစ္ခုကို ေရာက္သြားသလိုပါပဲ။ သူ႕အေပၚထားရွိတဲ့ ကြ်န္မရဲ႕ နက္ရွဳိင္းတဲ့ အခ်စ္ေတြဟာ ေပ်ာက္ကြယ္ မသြားပါဘူး။ ကြ်န္မရဲ႕အခ်စ္ေတြ သူနဲ႕ပဲ အတူက်န္ေနခဲ့တယ္။ သူ႕ကို ကြ်န္မ ခြဲမသြားခ်င္ခဲ့ဘူး။ ကြ်န္မတုိ႕ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ဖုန္း အဆက္အသြယ္ မျပတ္ဖုိ႕ သေဘာတူခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ပတ္ကို အနဲဆံုး ႏွစ္ႀကိမ္ေတာ့ ဖုန္းဆက္ၾကမယ္။ အားတဲ့အခ်ိန္တုိင္းမွာ စာနဲ႕ အီးေမးလ္ေတြ အျပန္အလွန္ ပို႕ၾကမယ္။ အဲဒီလုိ အဆက္အသြယ္ ရွိလာမွာကလြဲရင္ ကြ်န္မတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အရင္ အခ်ိန္ေတြကလို အတူတူ မေပ်ာ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓါတ္ပံုကို တစ္ေယာက္ ၾကည့္တာကလြဲရင္ တစ္ေယာက္ အနားမွာ တစ္ေယာက္ ေနေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေတြ႕ခ်င္စိတ္ကို အရမ္း ထိန္းခ်ဳပ္ေနရတယ္ ဆုိတာ ကြ်န္မ ဝန္ခံပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ကြ်န္မ မလုိခ်င္ဆံုးေသာ ခြဲခြာရမယ့္ ေန႕ရက္ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။
ခြဲခြာရေတာ့မယ္ေန႕မွာ သူ ကြ်န္မဆီမလာခဲ့ဘူး။ သူ႕ရဲ႕ ဆဲလ္ဖုန္းကို ကြ်န္မ ေခၚေပမယ့္ ဖုန္းကိုင္မယ့္သူ မရွိျဖစ္ေနပါတယ္။ ကြ်န္မ စိတ္ပူလာပါတယ္။ အရမ္းလဲ ဝမ္းနည္းမိတယ္။ ဒီလို ခြဲခြာရမယ့္ ေန႕ရက္ကိုမွ ေမ့ရက္ေလျခင္း ဆုိၿပီးေတာ့ေလ။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ဒီၿမိဳ႕ေလးကို ရင္နာနာနဲ႕ ခြဲခြာခဲ့တယ္။ သူမလာႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္း တစ္ခုခုေတာ့ ရွိမွာပါေလ ဆုိၿပီးေတာ့လဲ သူ႕ဘက္က ေတြးေပးခဲ့တယ္။
တစ္ႏွစ္ ၾကာတဲ့အထိ သူနဲ႕ကြ်န္မ ဘာအဆက္အသြယ္မွ ေကာင္းေကာင္း မရခဲ့ပါဘူး။ သူ႕အိမ္ကို ဖုန္းဆက္တုိင္းလဲ သူ႕အေမနဲ႕ပဲ ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ သူမရွိေသးတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႕ ကြ်န္မ ဖုန္းဆက္တဲ့ အေၾကာင္း သူ႕ကို ျပန္ေျပာလုိက္မယ္ ဆုိတာပဲ ၾကားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မ စိတ္ပ်က္ခဲ့ရတယ္။ သူမ်ား ကြ်န္မကို ေရွာင္ခ်င္ေနလုိ႕ ဒီလို လုပ္ရတာလားလုိ႕ တခါတေလ ေတြးမိေသးတယ္။
၉တန္း ေအာင္ၿပီးတဲ့ႏွစ္ မွာေတာ့ သူ႕ဆီက ဘာ အဆက္အသြယ္မွ မရေတာ့ပါဘူး။ သူ႕ဆီက အီးေမးလ္ေတြ၊ စာေတြလဲ မရေတာ့ဘူး။ ကြ်န္မ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ ျဖည့္ေတြး ေတြးလုိက္တယ္။ သူ တကယ္ အလုပ္ ရွဳပ္ေနလို႕ပဲ ေနမွာပါေလ။ တကယ္လို႕ သူ တကယ္ အလုပ္မရွဳပ္ဘူးဆုိရင္… တကယ္လုိ႕ ကြ်န္မကို ေမ့ေနတာဆုိရင္… တကယ္လုိ႕ သူ ေနာက္ထပ္ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲေနတာဆုိရင္… အဲဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မကို အခ်ိန္ မေပးႏုိင္ ေလာက္ေအာင္ အလုပ္ မ်ားေနမယ္ဆုိရင္… ။ တကယ္လုိ႕မ်ား ဆုိတဲ့ အေတြးေတြ ကြ်န္မ ေခါင္းထဲမွာ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့တယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ သူ႕ဆီကို စာေတြ ေရးေနတံုးပါပဲ။ အီးေမးလ္ေတြလဲ ပို႕ေနခဲ့တံုးပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ဆီက ျပန္စာေတြ မရခဲ့ပါဘူး။
ကြ်န္မေတြးခဲ့တဲ့ တကယ္လုိ႕မ်ား.. ဆိုတာေတြ တကယ္ ျဖစ္ေနခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေရာ….။
ဒီလုိသာ တကယ္ ျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကြ်န္မေပ်ာ္ေနမွာပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ဆုိေတာ့ သူေပ်ာ္ေနမယ္ ထင္လုိ႕ပါ…။
ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ကြ်န္မကို သူ ဘာမွ မေျပာရတာလဲ….???
ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ထပ္ ၂ႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္သာ ကုန္ဆံုးသြားပါတယ္။ သူ႕ဆီက စာလဲမရ၊ အီးေမးလ္လဲမဝင္၊ ဖုန္းလဲ မရေတာ့ပါဘူး။ သူနဲ႕ အဆက္အသြယ္ရဖို႕ ကြ်န္မ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ကို ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ကို ခ်စ္တဲ့အတြက္ ကြ်န္မ သူ႕ကို ေမ့လုိ႕မရခဲ့ဘူး။
ေနာက္တစ္ပတ္ အၾကာမွာေတာ့ သူ႕ရဲ႕အိမ္လိပ္စာနဲ႕ စာတစ္ေစာင္ ကြ်န္မဆီကို ေရာက္လာပါတယ္။ ရရခ်င္းပဲ စာကို ေဖာက္ဖတ္လုိက္တယ္။ ကြ်န္မဟာ စိတ္ေစာၿပီး စာကို ဖတ္ခ်င္လြန္း ေနတာေၾကာင့္ ႏွစ္မ်က္ႏွာ သံုးမ်က္ႏွာေလာက္ ေက်ာ္ဖတ္လုိက္မိတယ္။ တကယ္က အဲဒီ စာမ်က္ႏွာေတြက အေရးႀကီးတဲ့ စာေတြ ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ…။ အဲဒီ စာမ်က္ႏွာထဲမွာ ေရးထားတာကေတာ့….
ဒီေန႕မွာ ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ...
ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးႏုိင္ၾကပါေစ...
ဘဝရဲ႕ အမွတ္တရ အခ်ိန္ေလးမ်ားကို ပိုင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစ...
ကမာၻႀကီးမွာလဲ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး အစဥ္ေအးခ်မ္းေနပါေစ...
Valentine’s Day ေပၚေပါက္လာပံုနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး ထင္ျမင္ ယူဆခ်က္ေတြ ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ေသာ သူမ်ားကေတာ့ ဒီလုိထင္ျမင္ ယူဆၾကပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ေပၚၿပီး ေအဒီ (၂ဝဝ)ေက်ာ္ (၃ရာစု)၊ ေရာမၿမိဳ႕(Rome)မွာ ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး စိန္႕ဗယ္လင္တုိင္း (St. Valentine) မွတဆင့္ ျဖစ္ေပၚ လာတာပါလို႕ ယူဆ ၾကပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းကို ခရစ္ယာန္ ဘာသာ အတြက္ မြန္ျမတ္ေသာ အာဇာနည္ တစ္ပါးလုိ႕လဲ တင္စား ေခၚေဝၚ ၾကပါတယ္။ သူဟာ ေအဒီ (၂၆၉)ခု၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၄)ရက္ေန႕မွာ ေသဒဏ္ စီရင္ျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ဒုတိယေျမာက္ ကေလာဒီယပ္စ္ဘုရင္ (Cludiaus-II)က သူ႕ကို ဆန္႕က်င္တယ္ဆုိၿပီး ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းကို ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ကာ ေသဒဏ္ ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေအဒီ (၄၉၆)ခုမွာေတာ့ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ဂီလာစီးယပ္စ္ (Pope Gelasius)က ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ အေနနဲ႕ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၄)ရက္ေန႕ကို Valentine’s Dayလို႕ သတ္မွတ္ ေခၚဆိုခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းရဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႕ သမုိင္း ျဖစ္စဥ္ေတြကို ေအာက္မွာ ဆက္လက္ ေဖာ္ျပ သြားပါဦးမယ္။
ေအဒီ(၃)ရာစုမွာ ေရာမ အင္ပါယာကို ဒုတိယေျမာက္ ကေလာဒီယပ္စ္ ဘုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနပါတယ္။ ကေလာဒီယပ္စ္ ဘုရင္ဟာ ေရာမအင္ပါယာရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တဲ့ ေရာမၿမိဳ႕(Rome)မွာ နန္းစံပါတယ္။ ဘုရင္ ကေလာဒီယပ္စ္ကို လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက သေဘာမက်ၾကပါဘူး။ အဲဒီလုိ သေဘာမက်တဲ့ အထဲမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းလဲ ပါပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းက ေရာမၿမိဳ႕မွာ ေနထုိင္ေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး တစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ သနားၾကင္နာတတ္ၿပီး အေျပာအဆို ညင္သာ သိမ္ေမြ႕သူလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕ကို ခ်စ္ခင္ ၾကတဲ့သူေတြ အလြန္ မ်ားျပားပါတယ္။
ကေလာဒီယပ္စ္ ဘုရင္ဟာ စစ္လိုလားသူပါ။ သူ႕စစ္တပ္ကို အင္အား ႀကီးသထက္ ႀကီးေအာင္ ျပဳလုပ္ခ်င္သူပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေရာမအင္ပါယာ ထဲမွာရွိတဲ့ ေယာက္က်ားသားမ်ား အားလံုးကို သူ႕စစ္တပ္ထဲ ဝင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာပါဘူး။ သူ႕အင္ပါယာထဲမွာရွိတဲ့ ေယာက္က်ားသားမ်ားက စစ္တပ္ထဲ မဝင္ခ်င္ၾကဘူး။ စစ္ကိုလဲ မတိုက္ခ်င္ၾကဘူး။ သူတုိ႕ရဲ႕ မိသားစုေတြ၊ မိန္းမနဲ႕ ကေလးေတြကို မခြဲခြာခ်င္ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက စစ္တပ္ထဲဝင္ဖို႕ ျငင္းဆန္ၾကပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ဟာ ကေလာဒီယပ္စ္ကို ေဒါသအမ်က္ ေျခာင္းေျခာင္းထြက္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္သူဟာ ရက္စက္တဲ့ အႀကံအစည္ တစ္ခု ႀကံစည္ခဲ့တယ္။ တကယ္လုိ႕ ေယာက္က်ားေတြသာ မိန္းမမယူ၊ အိမ္ေထာင္မျပဳဘူးဆုိရင္ စစ္တပ္ထဲဝင္ဖုိ႕ စိတ္ပါလာႏုိင္တယ္လို႕ သူေတြးေတာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူအမိန္႕တစ္ခု ထုတ္လုိက္တယ္။ အဲဒါကေတာ့ ထိမ္းျမား လက္ထပ္တာကို ခြင့္မျပဳပဲ ပိတ္ပင္ တားဆီးတဲ့ အမိန္႕ပါပဲ။ လူငယ္မ်ားက ဒီအမိန္႕ကို အင္မတန္ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အမိန္႕လို႕ ယူဆၾကတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းကလဲ ဒီအမိန္႕ကို လံုးဝ ယုတၱိမရွိဘူးလုိ႕ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအမိန္႕ကို ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းက လံုးဝ မေထာက္ခံခဲ့ပါဘူး။
ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းဟာ ထိမ္းျမား လက္ထပ္တာကို ေကာင္းေသာ ျပဳမူျခင္းလို႕ ခံယူထားတဲ့အတြက္ ကေလာဒီယပ္စ္ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ အမိန္႕ကို မလုိက္နာပဲ ထိမ္းျမား လက္ထပ္ပြဲေတြကို ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အမိန္႕ေၾကာင့္ တိုးတိုး တိတ္တိတ္ပဲ လုပ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဖေယာင္းတုိင္ငယ္ေလးေတြ ထြန္းညွိထားတဲ့ လက္ထပ္ပြဲက်င္းပရာ အခန္းငယ္ေလးထဲမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္း၊ သတို႕သားနဲ႕ သတုိ႕သမီးတို႕ပဲရွိပါတယ္။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ေပးတာကိုလဲ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက တုိးတုိးေလးပဲရြတ္ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႕ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ လက္ထပ္ပြဲေတြကို ေအာင္ျမင္စြာနဲ႕ က်င္းပႏုိင္ခဲ့တာေပါ့။
တစ္ညမွာေတာ့ လက္ထပ္ပြဲ က်င္းပေနတုန္းမွာ ဘုရင့္စစ္သားေတြ ေရာက္လာပါတယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႕ပဲ သတို႕သားနဲ႕ သတုိ႕သမီးဟာ စစ္သားေတြလက္ထဲ မေရာက္ခင္ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္သြားပါတယ္။ စစ္သားမ်ားဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းကို ဖမ္းလုိက္ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အမိန္႕မနာခံမႈနဲ႕ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို အက်ဥ္းခ်ထားၿပီး ေသဒဏ္စီရင္ဖုိ႕ အမိန္႕ခ်မွတ္ခဲ့တယ္။
အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ခ်စ္ခင္ၾကတဲ့ သူေတြဟာ အက်ဥ္းေထာင္အထိ လာေရာက္ၿပီးေတာ့ သူတုိ႕ ခ်စ္ခင္တဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ပန္းစည္းေတြ ပစ္ေပးၾကတယ္။ စာတုိေလးေတြ ပစ္ေပးၾကတယ္။ ေထာင္ထဲဝင္လို႕မရလို႕ ပစ္ေပးၾကရရွာတယ္။ ဒီစာေလးေတြ၊ ပန္းစည္းေလးေတြ ကတဆင့္ သူတုိ႕ဟာ အခ်စ္ကို ယံုၾကည္ၾကတယ္ ဆုိတာ ေျပာခဲ့ၾကတယ္။ သူတုိ႕ဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးနဲ႕ ေတြ႕ခြင့္မရၾကဘူး။ အဲဒီထဲကမွ တစ္ေယာက္ေသာ သူဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲဒီ တစ္ေယာက္ေသာ သူကေတာ့ ေထာင္မွဴးႀကီးရဲ႕ သမီးေလးဂ်ဴလီယာ(Julia) ပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူမရဲ႕အေဖဟာ သူမကို ဘုန္းေတာ္ႀကီးနဲ႕ ေတြ႕ဖုိ႕ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ အခ်ဳပ္ခန္းထဲထိလဲ ဝင္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ သူမဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ေထာက္ခံခဲ့တယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေတြကို အေဖာ္ျပဳ အားေပးခဲ့တယ္။ (တခ်ဳိ႕ေသာ သမိုင္းေၾကာင္းေတြမွာ ဂ်ဴလီယာက ေမြးကတဲက အျမင္အာရုံ မရရွာတဲ့ ဒုကၡိတမေလး တစ္ေယာက္လို႕ ေရးသားထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးွ ဗယ္လင္တုိင္းက ဘုရားသခင္ထံမွာ ဆုေတာင္းေပးလုိ႕ မ်က္စိအလင္း ျပန္ရလာတယ္လို႕ ေရးသားထားတာလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။)
ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တိုင္းဟာ ေသဒဏ္ စီရင္ျခင္း ခံရမယ့္ေန႕ (ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ရက္၊ ေအဒီ ၂၆၉ခု)မွာ သူ႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ေတြမွာ အတူရွိေနခဲ့တဲ့ သူမကို ေက်းဇူးတင္တဲ့ အေနနဲ႕ သူမရဲ႕ သစၥာတရား အတြက္ စာတုိေလး ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီစာတုိေလး ကေတာ့ “သင့္ရဲ႕ ဗယ္လင္တုိင္းဆီက အခ်စ္ေမတၱာ”(Love from your Valentine)လုိ႕ အဓိပၸါယ္ ရပါတယ္။
ဒီစာတုိေလး မွတဆင့္ Valentine’s Day မွာ အခ်စ္သဝဏ္ လႊာေလးေတြ ေပးတဲ့အေလ့အထဟာ တကမာၻလံုးကို ပ်ံ႕ႏွံ႕သြားပံုရပါတယ္။ အမွန္တရား ဘက္က ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္းႀကီး ကေတာ့ လူေသေပမယ့္ နာမည္ မေသခဲ့ပါဘူး။ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ အင္အား ႀကီးေနပါေစ၊ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာကို ဖ်က္ဆီးလို႕ မရႏုိင္ဘူး ဆုိတာ လူသားေတြ အားလံုး သေဘာေပါက္သြားၾကပါၿပီ။ အရာအားလံုးထက္ အင္အား ႀကီးမားတာ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာတရားဆုိတာ အႂကြင္းမဲ့မွန္ကန္ပါတယ္။
အခု ေအာက္မွာဆက္လက္ ေဖာ္ျပမွာကေတာ့ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ Valentine’s Day နဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး ျပဳလုပ္ၾကတဲ့ ရိုးရာအေလ့အထေတြပါ။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက အဂၤလန္ႏုိင္ငံ (England)မွာ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၄)ရက္ေန႕ေရာက္ရင္ ကေလး သူငယ္မ်ားဟာ လူႀကီးေတြလို ဝတ္စား ဆင္ယင္ၿပီး တစ္အိမ္တက္ တစ္အိမ္ဆင္းနဲ႕ သီခ်င္းေတြ လုိက္လံ သီဆုိပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဗယ္လင္တုိင္းကို ေကာင္းခ်ီးေပးတဲ့ သီခ်င္းေတြေပါ့။ (Happy New Year လိုမ်ဳိး ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။)
ေဝးလ္စ္ (Wales) ႏိုင္ငံမွာေတာ့ သစ္သား ဇြန္းေလးေတြကို ျပဳလုပ္ၿပီး လက္ေဆာင္ ေပးၾကပါတယ္။ သစ္သား ဇြန္းေလးေတြေပၚမွာ အသဲပံု၊ ေသာ့နဲ႕ ေသာ့ခေလာက္ ပံုေလးေတြကို ေဆးျခယ္ၿပီး အလွဆင္ၾကတယ္။ အဲဒီ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ “ငါ့ရဲ႕အသဲတံခါးကို မင္းဖြင့္သြားၿပီ” (You unlock my heart!) ဆုိတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံေတြမွာ ဆုိရင္ မိန္းမပ်ဳိေလး ေတြဟာ ေယာက္က်ားပ်ဳိေလး ေတြဆီကေန အဝတ္အစားေတြ လက္ေဆာင္ အျဖစ္ရၾကတယ္။ အဲဒီ အဝတ္အစားေတြကို သိမ္းထားရင္ အဲဒီမိန္းမပ်ဳိေလးက လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ ေယာက္က်ားေလးကို လက္ထပ္မယ့္သူလုိ႕ သတ္မွတ္ လိုက္တာပဲတဲ့။
တခ်ဳိ႕လူေတြကလဲ ဒီလုိယံုၾကည္ၾကတယ္။ Valentine’s Day မွာ ေခါင္းေပၚကေန ေျမလူးငွက္(robin)ေလး ျဖတ္ပ်ံသြားတယ္ဆုိရင္ အဲဒီမိန္းကေလးက သေဘၤာသားနဲ႕ လက္ထပ္ရလိမ့္မယ္တဲ့။ စာကေလးငွက္ ဆုိရင္ ဆင္းရဲတဲ့သူနဲ႕ လက္ထပ္ရၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတာ့ ရလိမ့္မယ္တဲ့။ ေရႊဝါေရာင္ငွက္ (goldfinch)ကို ေတြ႕ရတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ မီလ်ံနာနဲ႕ လက္ထပ္ရမယ္တဲ့ဗ်ား…။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ တကယ္ျဖစ္ႏုိင္၊ မျဖစ္ႏုိင္ မသိေပမယ့္ ဖတ္ၿပီးေတာ့ ၿပံဳးခ်င္စရာ အေလ့အထေလးတစ္ခု၊ ယံုၾကည္မႈေလးတစ္ခုေပါ့။ တကယ္လုိ႕ သင့္မွာ လက္ထပ္ဖုိ႕ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ သူေတြ တစ္ေယာက္ထက္မက ပိုရွိေနမယ္ဆုိရင္ ဘယ္တစ္ေယာက္နဲ႕ လက္ထပ္ရမလဲဆုိတာ ေရြးခ်ယ္တဲ့ နည္းပါပဲ။ အရင္ဆံုး ပန္းသီးတစ္လံုးကို ယူလုိက္ပါ။ ပန္းသီးအညွာကို ကိုင္ၿပီး ပန္းသီးကိုလွည့္ပါ။ အဲဒီလုိလွည့္ေနတံုးမွာ သင္ရည္ရြယ္ထားတဲ့ သူေတြရဲ႕ အမည္ေတြကို ရြတ္ေပးရပါမယ္။ ပန္းသီးအညွာ ျပဳတ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ရြတ္မိတဲ့ အမည္က သင္လက္ထပ္ရမယ့္သူရဲ႕ အမည္ပါပဲတဲ့။ ဒါ့အျပင္ ေနာက္တစ္ခုက အဲဒီပန္းသီးကို အလည္ကေန ထက္ျခမ္း ခြဲၾကည့္လုိက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ျမင္ေတြ႕ရတဲ့ ပန္းသီးအေစ့ေလးေတြကို ေရတြက္ပါ။ အဲဒီအေရအတြက္က သင္ရမယ့္ ကေလး အေရအတြက္ပါပဲတဲ့။ ဒါကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ ၿပံဳးမိၾကမယ္လို႕ထင္ပါတယ္။
(Valentine’s Day ရဲ႕ သမိုင္းေနာက္ခံနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ မူကြဲေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္… အဲဒီထဲကမွ အမ်ားက လက္ခံထားၾကတဲ့၊ ယုတၱိလဲရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာ၊ ျဖစ္ႏုိင္ေျခလဲရွိတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေရြးၿပီး ဘာသာျပန္လုိက္တာပါ… မူရင္းကို ဒီမွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္… အားလံုးကို အတိအက် ဘာသာျပန္ထားတာ မ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး… ဖတ္လို႕ေကာင္းေအာင္၊ မူရင္းအဓိပၸါယ္ မပ်က္ေအာင္နဲ႕ ဆီေလ်ာ္မႈရွိေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားၿပီး ျပန္ဆိုထားပါတယ္… လြဲမွားေနတာေတြရွိရင္ ဘာသာျပန္ဆိုသူ မိုးေသာက္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ သာျဖစ္ပါတယ္… ခ်စ္သူစံုတြဲမ်ား Valentine’s Day မွာ ရင္ခုန္ၾကည္ႏူး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ….)
(၆၂)ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႕ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႕
Posted by မိုးေသာက္(ရွမ္းေလး) at 12:10 am
ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၃)ရက္ေန႕ဟာဆိုရင္ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ ဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ေမြးေန႕ျဖစ္ပါတယ္… ဒါဟာလဲ ျမန္မာလူမ်ဳိး တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ မွတ္သားထားရမွာပါ…. ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရဖုိ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕ တိုင္းရင္းသားမ်ားစြာတုိ႕ရဲ႕ အသက္ေသြးေခြ်းေတြ ေပးဆပ္ခဲ့ရတယ္ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕အားလံုး မေမ့သင့္ပါဘူး… ဒီေနရာကေန ျမန္မာႏုိင္ငံအလံနဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို အေလးျပဳလုိက္ပါတယ္…
“ခံစားခ်က္မ်ားကို အဆံုးစြန္ထိေရာက္ေစတာ အခ်စ္” လုိ႕ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်င္ပါတယ္… ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ေပါ့ေနာ္… သယ္ရင္းတို႕ေတာ့ ဘယ္လုိျမင္လဲမသိဘူး… :D
ဒီ post ေလးတင္ရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အမည္ ေျပာင္းပါတယ္လို႕ ေျပာခ်င္လုိ႕ပါခင္ဗ်ာ…. မုိးေသာက္ဆိုတဲ့နာမည္ကို ႀကိဳက္လုိ႕ အဲဒီနာမည္နဲ႕ စေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္… ဒါေပမယ့္ အဲဒီနာမည္က ရွိေနခဲ့ပါတယ္… ကိုမိုးေသာက္က ဒီနာမည္နဲ႕ blog ေရးေနတာၾကာပါၿပီ… ဒါကို ကြ်န္ေတာ္မသိခဲ့ပါဘူး…. အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အေရးအသားကလဲ မကြ်မ္းက်င္၊ ဘာကို တင္ျပရမလဲမသိနဲ႕ blog စေရးခဲ့တဲ့ July 2008 ကစၿပီး ေပၚေပၚထင္ထင္ မေၾကျငာခဲ့ပါဘူး… ကိုယ့္အေရးအသားနဲ႕ တင္ျပပံုေတြကို အားမရတာရယ္၊ ေက်ာင္းတဖက္နဲ႕ မအားတာရယ္ စတဲ့အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ပါ… အခုေတာ့ စာေရးဖို႕ဆုိရင္ စာဖတ္ဖို႕လိုတယ္ေလ… စာမ်ားမ်ားဖတ္ခ်င္လို႕၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလဲ ဖတ္ထားမိတာေလးေတြ ျပန္မွ်ေဝေပးႏုိင္ဖုိ႕ ေရးမယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္…. အခုထိလဲ ကိုယ့္အေရးအသားကို ကိုယ္တုိင္ သေဘာမက်ေသးပါဘူး… လုိအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနဆဲပါ… ဆက္လက္ၿပီး ႀကိဳးစားသြားမွာပါ…
နာမည္ေျပာင္းျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာၿပီးၿပီဆုိေတာ့ ဘယ္လို ေျပာင္းလိုက္တယ္ဆိုတာ ေျပာရဦးမယ္… ကြ်န္ေတာ့္ blog ကို ခဏခဏလာလည္တဲ့ သယ္ရင္းေမဒီဇာ(blog ေမာင္ႏွမေတြေပါ့)က ေမြးေန႕အတြက္ဆုေတာင္းေပးတဲ့ post ေလးတစ္ခု ေရးပါတယ္… အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ့္ကို သူက (ရွမ္းေလး)လုိ႕ ေခၚထားတယ္…. အဲဒါေလးကို သေဘာက်သြားလုိ႕ ေျပာင္းလုိက္တာပါ… ဒီနာမည္ဟာ သယ္ရင္းေမဒီ ေပးတဲ့ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ပါပဲ… အဲဒီအတြက္ ေမဒီကို အရမ္းအရမ္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္… အဲဒီနာမည္ေလးကို ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္လဲ အရမ္းႀကိဳက္ပါတယ္… ဒါေၾကာင့္ အရင္ မုိးေသာက္ ကေန မိုးေသာက္(ရွမ္းေလး) ျဖစ္သြားပါၿပီခင္ဗ်ာ…. :D
ဒီေန႕ဟာ ကြ်န္ေတာ္(ရွမ္းေလး)မိုးေသာက္ရဲ႕ ေမြးေန႕ျဖစ္ပါတယ္…. မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ ေကြ်းေမြးျပဳစုသင္ၾကားမႈ၊ ဆရာသမားေတြရဲ႕ သင္ျပမႈေတြကိုနာခံရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ရတဲ့ ေန႕ရက္မ်ားေရာ၊ မေပ်ာ္ရႊင္ရတဲ့ ေန႕ရက္မ်ားပါ ျဖတ္သန္းခဲ့တာ အခုဆုိရင္ (၂၆)ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ…. ဒီေန႕မနက္ ဘုရားရွိခိုးၿပီး ဆုေတာင္းမိတယ္… “ဘဝတေလွ်ာက္လံုးမွာ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာအက်ဳိးကို အသက္ထက္ဆံုး သယ္ပိုးထမ္းရြက္ႏုိင္သူျဖစ္ရပါလို၏” လို႕ဆုေတာင္းခဲ့တယ္…. “မရွိ၍ တကယ္လုိအပ္ေနသူမ်ားကို ကူညီေပးႏုိင္ေသာသူျဖစ္ရပါလုိ၏” လုိ႕လဲဆုေတာင္းခဲ့ပါေသးတယ္…. ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ ဆရာ၊ မိဘတုိ႕ကို စိတ္ထဲမွ ရည္စူးၿပီး ရွိခိုးကန္ေတာ့ပါတယ္... ျမတ္စြာဘုရားကို သစ္သီးဆြမ္းနဲ႕ အေအးကပ္ပါတယ္….
တျခားေတာ့ ေထြေထြထူးထူးမလုပ္ျဖစ္ပါဘူး… (ခ်စ္သူဆီကိုေတာ့ ဖုန္းဆက္ဦးမွာေပါ့… :P) သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ညေနစာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ဖုိ႕ေတာ့ စီစဥ္ထားတယ္… မုိးေသာက္ရဲ႕ Blog(ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ blog ေလး) ကိုလာဖတ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ အစ္ကိုမ်ား၊ အစ္မမ်ားကိုလဲ ပစ္မထားပါဘူး…. မုန္႕ေကြ်းမွာေပါ့… စားလိုက္ၾကဦးေနာ္… ၿပီးရင္ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ ကိုကာကိုလာေတြ ႀကိဳက္သေလာက္ေသာက္လုိ႕ရပါတယ္… အားမနာပါနဲ႕ေနာ….
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုအသံုးခ်ရမလဲဆုိတာကို ရွင္းျပထားတဲ့ Video ေလးကို ၾကည့္လိုက္ၾကပါဦး...
www.youtube.com မွာ သြားေရာက္ရွာေဖြထားတာျဖစ္ပါတယ္...
ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္... :D
သင့္မွာ ခ်စ္သူရွိပါသလား???
ေနာက္ၿပီး ခ်စ္သူကိုေရာ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး နမ္းခဲ့ဖူးပါသလား???
တကယ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နမ္းတယ္ဆိုတာ ခံစားခ်က္အရေရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံေတြအရပါ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုျခင္းဆိုတဲ့ သက္ေရာက္မႈကို ဖြင့္ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို နမ္းၿပီဆိုရင္ နမ္းတဲ့လူက အနမ္းခံရတဲ့သူကို ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲေပါ့။
ကဲ!... ဒါဆို္ အနမ္းနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ Definition ေလးတစ္ခုေလာက္ ထုတ္ၾကည့္ရေအာင္။ သင္ကေရာ ဘယ္လိုမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုမွာလဲ။ အေနာက္တိုင္းယံုၾကည္မႈအရေတာ့ နမ္းတယ္ဆိုတာ "ႏွစ္လိုဖြယ္ ခံစားဆက္ယွက္မႈကို ပါးစပ္ကမေျပာဘဲ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ထိေတြ႕ပူးကပ္ၿပီး ေဖာ္ျပတဲ့ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕သေကၤတ" လို႕ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး နမ္းရႈံ႕ၾကတဲ့ စံုတြဲေတြတိုင္း က်န္းမာေရးအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အခ်က္(၇)ခုကို အလုိလိုရရွိႏိုင္တယ္တဲ့။ အဲဒီ(၇)ခ်က္က ဘာေတြလဲဆိုေတာ့ …
၁။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နမ္းေနၾကတဲ့အခါ ခ်စ္သူစံုတြဲ ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ ေသြးေၾကာေတြဟာ ျပန္႔ကားသြားၿပီး ေသြးခုန္ႏႈန္းကိုလည္း ျမန္လာေစပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသြးေၾကာေတြထဲမွာ ပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ အဆီေတြကို ေခ်ဖ်က္ပစ္ၿပီး ေသြးထဲမွာရွိတဲ့ ကိုလက္စထေရာ ပမာဏကိုလည္း က်ဆင္းေစပါတယ္။
၂။ နမ္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စံုတြဲႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာရွိတဲ့ ၾကြက္သားမွ်င္ အခု(၃ဝ)ေလာက္ကို လႈပ္ရွားလာေအာင္ ဦးေႏွာက္က လံႈ႕ေဆာ္ေပးပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ မ်က္ႏွာမွာရွိတဲ့ အေရျပားေတြမွာ ပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ အညစ္အေၾကးေတြကို ဖယ္ရွားသန္႔စင္ေစၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုး ပိုမိုေခ်ာေမြ႕လာေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ယွက္ျဖာေနတဲ့ ဆံခ်ည္မွ်င္ ေသြးလႊတ္ေၾကာေတြရဲ႕ ေသြးစီးဆင္းမႈကို ပိုၿပီးေကာင္းလာေစပါတယ္။
၃။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ဝတဲ့သူေတြ စိတ္ဝင္စားမယ့္ ကိစၥပါပဲ။ (၅)စကၠန္႔ၾကာေအာင္ တစ္ခါနမ္းတိုင္း ကိုယ္တြင္းမွာ သိုေလွာင္ထားတဲ့ အဆီပမာဏ (၁၂)ကီလိုရီ ေလာင္ကၽြမ္းေစတယ္ဆိုပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဝိတ္က်ခ်င္ရင္ ရည္းစားကို မ်ားမ်ားနမ္းၾကပါ။
၄။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ စိတ္နဲ႔ဆိုင္ပါတယ္။ နမ္းျခင္းဟာ စိတ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ဖိစီးမႈေတြ၊ အားငယ္မႈေတြကို ေခ်ဖ်က္ေပးၿပီး စိတ္ခြန္အား နိမ့္က်ျခင္း ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္ေပးတဲ့ ဟိုမုန္းဓာတ္တစ္မ်ိဳး ဦးေႏွာက္က ထုတ္ေပးတာကိုလည္း တားဆီးေပးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ယံုၾကည္မႈ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ သူေတြေတာင္ ခ်စ္သူရဲ႕အနမ္းေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အႀကီးျမတ္ဆံုး သူရဲေကာင္းႀကီးေတြလို႔ ထင္မွတ္လာတတ္တယ္လို႔ သုေတသီေတြက အတည္ျပဳထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္သူရဲ႕အနမ္းဟာ အေကာင္းဆံုးေသာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကုထံုးတစ္ခုပါပဲ။
၅။ ၿပီးေတာ့ အနမ္းဆိုတာ သဘာဝ ေရာဂါကာကြယ္ေဆး တစ္မ်ိဳးပါပဲတဲ့။ ေဆးပညာ သေဘာအရ လူတစ္ဦးဆီမွာ ရွိေနတတ္ၾကတဲ့ သဘာဝကိုယ္ခံစြမ္းအားေတြဟာ မတူညီၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး နမ္းၾကတဲ့အခါ သူတို႔တစ္ေယာက္ခ်င္းစီမွာရွိတဲ့ ကိုယ္ခံပဋိဇီဝ စြမ္းအားေတြဟာ တံေတြးကေနတဆင့္ ေပါင္းစပ္သြားပါတယ္။ အဲဒီကေနတဆင့္ ကိုယ့္ခ်စ္သူမွာရွိၿပီး ကိုယ့္ဆီမွာမရွိတဲ့ ေရာဂါကာကြယ္မႈ စြမ္းအင္ေတြ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲ ေပါင္းစပ္ေရာက္ရွိလာႏိုင္ေျခဟာ ရာခိုင္ႏႈန္း(၈ဝ)ထိ ရွိတယ္ဆိုပဲ။ ဒီျဖစ္စဥ္ကို "အနမ္းျဖင့္ ေရာဂါကာကြယ္နည္း"လို႔ စိတ္ပညာရွင္ေတြက နာမည္ေပးထားပါတယ္။
၆။ ေနာက္ၿပီး အနမ္းဟာ လူရဲ႕ဦးေႏွာက္ စြမ္းေဆာင္ရည္ တိုးတက္လာေအာင္ စနစ္တက် ႏိႈးဆြေပးပါတယ္။ ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သိသာလဲဆိုရင္ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ နမ္းဖူးတဲ့အခါ ေပၚေပါက္လာတတ္တဲ့ ရွိန္းကနဲ၊ ဖိန္းကနဲ ခံစားမႈမ်ိဳးမွာ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ အဲဒီအခိုက္အတန္႔မွာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္အရည္အေသြးဟာ ထိပ္ဆံုးအဆင့္ထိ တက္ေနၿပီးေတာ့ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကလည္း အျမင့္မားဆံုး ျဖစ္ေနတတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
၇။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ သင္ကိုယ္တုိင္ပဲ စမ္းၾကည့္ၿပီးမွ ယံုပါေတာ့။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ … ခ်စ္သူကို နမ္းရတာ ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းတယ္တဲ့။ ေနာက္ၿပီး ေပ်ာ္စရာလဲ ေကာင္းပါတယ္တဲ့။ ဘယ္လိုလဲ။ ဟုတ္ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား???။
လက္ေတြ႔စမ္းသံုးၾကည့္ေနာ္......................
အဟီးးး....................
(ဒီ post ေလးကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေမဒီဇာရဲ႕blog မွာေတြ႕ၿပီး ဖတ္မိတာပါ… ဖတ္မိၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ ႀကိဳက္လြန္းလို႕ blog မွာတင္ပါရေစဆုိၿပီး ေတာင္းဆုိလိုက္တာပါ… သူငယ္ခ်င္းေမဒီကလဲ ေျပာထားပါတယ္… ဒီ post ေလးကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က forward mail ပို႕ေပးလုိ႕ တင္ခြင့္ျပဳဖုိ႕ေတာင္းဆုိၿပီး တင္လုိက္တာပါတဲ့… ဒါေလးကို မိုးေသာက္ရဲ႕ blog မွာလဲ တင္ႏုိင္ပါတယ္တဲ့… ဒါေၾကာင့္ တင္လုိက္တာပါ… Valentine’s Day ေရာက္ခါနီးၿပီးဆုိေတာ့ ဒီ post ေလးက ခ်စ္သူစံုတြဲေတြကို အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူျပဳလိမ့္မယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္…. ဒီ post ေလးအတြက္ သူငယ္ခ်င္းေမဒီဇာကို အရမ္းပဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္… ေမဒီကို forward mail ပို႕ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…)
<ေယာက္က်ားျဖစ္သူက မိန္းမျဖစ္သူထံ စာပို႕လုိက္သည္>
သို႔.
အခ်စ္ေလးေရ ..
ကုိယ္ဒီလ အသုံးမ်ားသြားလုိ႕ ပုိက္ဆံမပို႕ ႏိုင္ေတာ့ဘူးကြာ…
ဒါေပမယ့္ မင္းအတြက္ ကုိယ္ အနမ္းေပါင္း ၁ဝဝ ပုိ႕လုိက္တယ္ေနာ္..
အခ်စ္ေလးရဲ႕
ကိုကို..
<ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ့ သူ႕မိန္းမဆီက စာျပန္လာပါတယ္>
သို႕
ကိုကိုေရ..
ကိုကို႕ရဲ႕ အနမ္းေပါင္း ၁ဝဝ အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ဒီလ အသုံးစရိတ္ ကို ေျပာျပမယ္ေနာ္…
၁။ ႏြားႏို႕ပို႕သမားကုိ တစ္လစာႏြားႏို႕အတြက္ အနမ္း(၂)ပြင့္
၂။ လွ်ပ္စစ္ဌာနကလူကို တစ္လစာ အနမ္း(၇)ပြင့္
၃။ အိမ္ပုိင္ရွင္ကေတာ့ အိမ္ငွားခမယူပဲ တစ္ေန႕ကို အနမ္း ၂ပြင့္ ၃ပြင့္ လာယူတယ္
၄။ super marketကေတာ့ အနမ္းနဲ႕တင္မရလုိ႕ တစ္ျခားဟာပါ ထပ္ေပးလုိက္ရတယ္
၅။ တစ္ျခားအေထြေထြ က အနမ္း ပြင့္ ၄ဝ
ဒါေပမယ့္ မပူပါနဲ႕ေနာ္ ခ်စ္မွာ အနမ္း ၃၅ ပြင့္က်န္ေသးတယ္။ ဒီလေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေလာက္ပါတယ္…
ေနာက္လလည္း ဒါမ်ိဳးလုပ္ရမွာပဲလားဟင္….
ကုိကို႕ရဲ႕
ခ်စ္ေလး..
ေဖေဖေရာ ဘယ္ေတာ့လဲ
“ေမေမ… သားတို႕ဦးေလးကေလ ဟိုဘက္အိမ္က အန္တီေလးကို ဖက္ေနတာဗ် သိလား…”
“ေနပါေစသားရယ္… သူတို႕က မၾကာခင္လက္ထပ္ေတာ့မွာပဲ”
“ဒါဆို သားတုိ႕ေဖေဖေရာ အိမ္ေဖာ္ေကာင္မေလးကို လက္ထပ္ေတာ့မွာတဲ့လားဟင္…”
အေၾကာင္းအသိဆံုး
“ခင္ဗ်ားမိန္းမကို လူတစ္ေယာက္နမ္းဖို႕ႀကိဳးစားေနတာ ခုနကပဲ ကြ်န္ေတာ္ေတြ႕ခဲ့တယ္ဗ်…”
“ဟုတ္လား… သူႀကိဳးစားတာ ေအာင္ျမင္သြားလား…”
“ဟင့္အင္း”
“အဲဒါဆို ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး…”
(အနမ္းအေၾကာင္းမတင္ခင္မွာ အနမ္းနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ ဟာသေလးေတြရွာေတြ႕တာနဲ႕ တခါထဲ တင္ေပးလုိက္တာပါ… forward mail ကရတဲ့ ဟာသေလးေတြပါ… အနဲဆံုးေတာ့ ၿပံဳးမိၾကမွာပါ… မၿပံဳးပဲ ဝါးလံုးကြဲရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ေနာ… “ရယ္ေသာသူ အသက္ရွည္၏”တဲ့ေလ…..)
ႏွင္းဆီ (၁)ပြင့္ - - - ရင္ထဲမွာ မင္းပဲရွိတယ္
ႏွင္းဆီ (၂)ပြင့္ - - - ဒီကမာၻမွာ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္တည္း
ႏွင္းဆီ (၃)ပြင့္ - - - မင္းကိုငါခ်စ္တယ္
ႏွင္းဆီ (၄)ပြင့္ - - - ေသေတာင္ မခဲြဘူး
ႏွင္းဆီ (၅)ပြင့္ - - - တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးတယ္
ႏွင္းဆီ (၆)ပြင့္ - - - ခ်စ္ခင္၊ ေလးစား ခြင့္လြတ္တယ္
ႏွင္းဆီ (၇)ပြင့္ - - - မင္းကို တိတ္တခိုးေလး ခ်စ္ေနတယ္
ႏွင္းဆီ (၈)ပြင့္ - - - အၿမဲတမ္း
ႏွင္းဆီ (၁ဝ)ပြင့္ - - - အျပစ္ကင္းစင္ေသာ ခ်စ္သူ
ႏွင္းဆီ (၁၁)ပြင့္ - - - မင္းတစ္ေယာက္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္တယ္
ႏွင္းဆီ (၁၂)ပြင့္ - - - တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ တိုးလို႕ခ်စ္တယ္
နွင္းဆီ (၁၃)ပြင့္ - - - သူငယ္ခ်င္းအခ်စ္
ႏွင္းဆီ (၁၄)ပြင့္ - - - ဂုဏ္ယူပါတယ္
ႏွင္းဆီ (၁၅)ပြင့္ - - - ခြင့္လြတ္ပါေနာ္
ႏွင္းဆီ (၁၆)ပြင့္ - - - မတည္ၿငိမ္ေသာ အခ်စ္
ႏွင္းဆီ (၁၇)ပြင့္ - - - ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခ်စ္
ႏွင္းဆီ (၁၈)ပြင့္ - - - ရိုးသားပြင့္လင္းျခင္း
ႏွင္းဆီ (၁၉)ပြင့္ - - - ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားျခင္း
ႏွင္းဆီ (၂ဝ)ပြင့္ - - - ငါ့မွာ ႐ိုးသားတဲ့အခ်စ္ တစ္ခုတည္းပဲရွိတယ္
ႏွင္းဆီ (၂၁)ပြင့္ - - - ရိုးသားတဲ့အခ်စ္
ႏွင္းဆီ (၂၂)ပြင့္ - - - ကံေကာင္းပါေစ
ႏွင္းဆီ (၂၅)ပြင့္ - - - ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
ႏွင္းဆီ (၃ဝ)ပြင့္ - - - ဖူးစာကိုယံုတယ္
ႏွင္းဆီ (၃၆)ပြင့္ - - - ROMANTIC
ႏွင္းဆီ့ (၅ဝ)ပြင့္ - - - မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေတြ႕ၾကတယ္
ႏွင္းဆီ (၉၉)ပြင့္ - - - အၿမဲတမ္းအတြက္
ႏွင္းဆီ (၁ဝဝ)ပြင့္ - - - ၁ဝဝ% အခ်စ္
ႏွင္းဆီ (၁ဝ၁)ပြင့္ - - - အရမ္း... အရမ္း... ခ်စ္
ႏွင္းဆီ (၁ဝ၈)ပြင့္ - - - လက္ထပ္ခြင့္ေပးပါ
ႏွင္းဆီ (၁၁၁)ပြင့္ - - - အဆံုးမဲ့အခ်စ္
ႏွင္းဆီ (၁၄၄)ပြင့္ - - - အခ်ိန္တိုင္း၊ အသက္ရွင္ေနသေရြ႕ မင္းကိုခ်စ္တယ္
ႏွင္းဆီ (၃၆၅)ပြင့္ - - - ေန႕တိုင္းလြမ္းတယ္
ႏွင္းဆီ (၉၉၉)ပြင့့္္ - - - မခ်ဳပ္ၿငိမ္းတဲ့အခ်စ္၊ အၿမဲတမ္းထာဝရ
ႏွင္းဆီ (၁ဝဝ၁)ပြင့့္္ - - - သက္ဆံုးထိတိုင္
ရွမ္းျပည္နယ္မွာႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့အတြက္ ရိုးသားတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြကိုလဲ ခ်စ္ခင္မိပါတယ္… ငယ္ငယ္တံုးကဆုိ ရွမ္းျပည္နယ္ေန႕ေရာက္ၿပီဆုိရင္ အရမ္းေပ်ာ္တာ… ပြဲလမ္းသဘင္ေတြနဲ႕ ရွမ္းအိုးစည္သံေတြနဲ႕ေလ… ရွမ္းအုိးစည္သံၾကားရင္ က ခ်င္ေနတာ အခုအခ်ိန္ထိပါပဲ… ေဖေဖာ္ဝါရီလဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ့္ဇာတိၿမိဳ႕ေလးက ျမဴေတြအံု႕ဆုိင္းၿပီးေတာ့ အရမ္းလွတာေပါ့… တကယ္ပါပဲ… ဒီလဟာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အမွတ္ရစရာေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့လပါပဲ… ဒါေၾကာင့္ ဒီPostေလးကို "ခ်စ္ေသာေဖေဖာ္ဝါရီ"လို႕ အမည္ေပးလုိက္ပါရေစ…
ခ်စ္သူက ေျပာတယ္…ႏွစ္ေယာက္အတူ ထုိင္ခ်င္တယ္…
အင္း…
ခ်စ္သူအလိုက် ျဖစ္ေစရပါမယ္…
သူ… ၿပံဳးေပ်ာ္သြားတယ္
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္…
မ်က္ရည္မိုးေတြထဲမွာ
တစ္ေယာက္ထဲထိုင္ေနရတာ…
သူလဲေလ…
တစ္ေယာက္ထဲထုိင္ေနရတာပဲ
မ်က္ရည္မိုးေတြထဲမွာေလ…
မိုးရာသီကိုခ်စ္ေပမယ့္
ေဝးကြာျခင္းမုိးတိမ္ေတြကိုေတာ့ မုန္းေနမိတယ္ ခ်စ္သူရယ္…
အဲဒီတိမ္ေတြက
မ်က္ရည္မိုးေတြရြာေစတယ္ေလ…